sobota, 29 października 2016

Bo n ie ma jak to Czar Starej Fotografii

Bo nie ma jak to
Czar Starej Fotografii

Ku Serdecznej Pamięci



A Start
Aparatem Smiena
A następnie  Fied
Fotografie Juniora
Fotografie Seniora
Fotografie Nestora
Na każdym Twoim zdjęciu
Nestorze Tadeuszu  
Ile jest cząstek
Każdego Twojego dnia


W Twoim obiektywie Sopot
Kurort
Miasto Gwiazd
A z każdą Gwiazdą
Tyle fotografii
Na każdej fotografii
Nestor Tadeusz Pruszek
Z każdą Gwiazdą
Po prostu
Za Pan Brat

Przyjaźnie Prezydentów
Premierów Ministrów
Konsulów Białorusi Rosji Ukrainy
W Dniu Twych Imienin
Życzenia Tobie Śle
Królowa Wielkiej Brytanii
W której Imperium
Nigdy słońce nie zachodzi
Śle Król Arabii Saudyjskiej
Maroka Monaco i Lichtensteinu
Przez ręce Dziekana
Korpusu Dyplomatycznego
Życzenia Imieninowe
Ślą Tobie 
Nestorze Tadeuszu
Ślą ambasadorzy
Choć nie masz  Swojego państwa
Tak jak zacni monarchowie


Patyna Czasu
Naturalna sepia tylu dziesiątek lat
Fotografie jeszcze dziecka
Aparatem Zorka
Ale też przecież jesteś Królem
Bezspornie
Jesteś Królem Fotografii
Każdy z nich bowiem
Choć mistrz 
Doczesnej władzy
I według swego prawa
Ustawia cały kraj
Nikt jednak nie ma takiej Władzy Czasu
Ten sekret zatrzymania
 Kilku chwil
Swego cennego Życia
Ma bowiem tylko Król Fotografii
Jego Ekscelencja Tadeusz Pruszek
I jest to tylko Jego
Sekret
Wszystkich sekretów


Bo  nie   ma jak to
Czar Starej Fotografii
Starszej niż pokolenie
Starej jak świat
Król Fotografii
Wie bowiem najlepiej
Jak w ciągu paru sekund zamknąć
Jak dosłownie zamknąć
Całe dziesiątki
Jakże długich lat

Wiosny lata i jesienie
Ten czas wieczorami 
Pierzchający na boki
I ten czas niezwykle dojrzały
Owoc w owoc
Na starej Fotografii
W naturalnych barwach sepii
Jakże jest dopieszczony
Królu Tadeuszu
Twoją fachową
Królewską dłonią
Że na zdjęciu nie masz
Nic do korekty
Barwy i proporcje
Wszystko
Jakaż pełnia Pełni
Nie ujmiesz i nie dodasz
Ani kropli
Bo każda praca tak sterylnie
Tak dokładnie
Wyważona
Tutaj jest i uśmiech
I jest ta zaduma
I ta refleksja
Nad tym co przemija
Nad tym co jeszcze trwa
Ale co już niebawem
Zechce bezpowrotnie odejść
Ty Panie Tadeuszu
Królu Fotografii
Ty jednak wiesz
Ty jednak potrafisz
Jak ten odchodzący czas
Na wieki można
Skutecznie
Zatrzymać

Nie przepadnie więc w Bezczasie
I piknik koło domu
Zatrzyman nawet
I płomień i dym
I wszyscy ustawieni
Takie miejsce na fotografii każdy ma
Jakie ma w swoim życiu
Ci ważni w pierwszym rzędzie
Nieśmiali i cisi
Fora ze dwora
Wiać na dalszy plan
Tadeusz Pruszek Odszedł z tego Świata 11 lutego 2011 roku, a w cztery dni później w Ostatniej Ziemskiej Drodze Rodzina i Przyjaciele uczestniczyli we Mszy Św. o godzinie 10.30 w Kościele p.w. Zesłania  Ducha Św., a następnie - na Ostatnim Odcinku Ziemskiej Drogi - na Cmenatrz Komunalny w Sopocie...W Serdecznej Pamięci całego Środowiska Sopockiego oraz Trójmiasta i Jastrzębiej Góry, gdzie zainicjował działające do dziś Towarzystwo Przyjaciół Jastrzębiej Góry - zapisał się jako Człowiek Prawy, Uczynny, Serdeczny -  bez Pamięci oddany swojej Pasji Fotografii i Fotografowania, którą wyniósł na wyżyny swojego życiowego credo...Pozostawił po sobie wiele zbiorów tematycznych, a wśród nich także fotografie 
z Pielgrzymki Św. Ojca Św. Jana Pawła II do Trójmiasta, a więc do Gdyni, Sopotu i Gdańska... 




I tutaj król Tadeusz Pruszek
Jest królem ceremonii
I na fotografii tak już zostanie 
Na wieki
A wizerunek
I miejsce w szeregu
Są tak wyraźne
Że może być nawet gotów protokół
Na Sąd Ostateczny

Amator ustąp drogi
Przed Monarchą z wieku i urzędu
Ta godność 
Należy sie tutaj
Na fotografii
Tego Świadka wszystkich wieków
Nie może być zakłóceń
I nie może być skazy

Jedno i drugie
Wymazać się nie da
Król Fotografii jest tego świadom
I nigdy do takiej pomyłki nie dopuści
Przeto obiektyw
Tak zawsze bezbłędnie ustawi
Że błysk jest bezbłędny
Bo przecież błysku
Nie da się powtórzyć
Bo jest tym cenniejszy
Gdy jest pierwszy
Za każdym razem gdy jest
Tylko
Pierwszy

I popatrz Rodzina
Jakiż świat wspaniały
Ile pogody i zgody
I kwiatów
Że zdumion jesteś
Scena prosto z Raju
Panie Tadeuszu
Królu Fotografii
Jakże dobrze wiesz
Jak to się ustawia
I jak to się robi

Pierwszy jest Edward
Przy nim zaraz Maja
Nie do pomyślenia
By na rodzinnej fotografii
Choć o milimetr była dalej
Tuż obok Adaś
Tuż przy nim Emilka
I nawet kawałek jest miejsca
Dla Saby

I zdumion jest Edward
Gdy patrzy na zdjęcie
Tyle pogody i tyle słońca
Tyle zadumy
Tyle radości
Ród Pogorzelskich
Owoc
W Twoich dłoniach
Szczęśliwa rodzina
Gdy jest taki anioł
Co spory wyciszy
I wszystko
Tak bardzo idealnie ustawi
Bo potem tak wszystko
Edward ustawia w życiu
Jak mu na zdjęciu poustawia
Właśnie Tadeusz Pruszek
Król Fotografii
Szefowie partii
Tu po radę idźcie
Gdy do fotografii 
Poustawia Wam 
Wszystkie Sprawy 
Tadeusz Pruszek

Wnet ucichną spory
I ucichną kłótnie
A w dłoni się ostanie li tylko
Twój róg
I kapelusz

Bo nie ma jak to Czar Starej Fotografii
Zadumana patrzysz na swą młodą twarz
Jest przecież 
Taka sama
Mimo upływu czasu
Tylko Król Fotografii
Tadeusz Pruszek
Nad Czasem
Taką władzę ma

Foto:
Tadeusz Pruszek
Archiwum Internetowe
Stanisław J. Zieliński

Tekst:
Stanisław J. Zieliński
Gdańsk
28.10.2007 r.
Data publikacji:
29.10.2016 R

















































/











































































/





















































































Brak komentarzy:

Prześlij komentarz