I za szkicem idzie szkic

I za szkicem idzie szkic

Tylko kartka i ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta Stołu

Lub sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

Na podłodze

Sześć albumów

Ale każdy

Album skarb

Pliki szkiców

I portretów

I całe dziesiątki lat

I te twarze

Każda studium

Układ kropek

Kresek

Układ światła

Układ cieni

Odczytujesz

Nawet uśmiech

I to nawet

Ten Subtelny

Jakże skryty i dyskretny

Każda jakże

Ludzka jednak

Zapatrzona gdzieś

Przed siebie

Pragnąc dojrzeć

Jak niebawem

W którą stronę

Los wnet wyrwie

Nikłe rysy

Zmarszczki smutki

Raczej rzadkość

Gość znikomy

Portret twarzy

Jeśli ma być

Portret dobry

Wyraz twarzy

Ma być pewny

I naturalny

I zdecydowany

Tylko kartka 
I ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta stołu

Lub sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

I nieważny każdy stołek

Jakiś urząd

Stanowisko

Tu ma każdy

Równą szansę

Być w Galerii

Portretu Twarzy

A jest tutaj

Od lat wielu

Całkiem znane

Towarzystwo

Jakiż zaszczyt

Tu pozostać

Tak na stałe

Po wiek wieków

W świecie tej

Codziennej pozy

W świecie nostalgii

W świecie zadumy

W świecie uśmiechu

I znajomi Tutaj Wszyscy

Bo tak blisko

Obok siebie

Album duży jest

Pojemny

Każdy ma tu

Swoje jakże

Pewne miejsce

I historii 
Tutaj tyle

Tyle jakże

Ciepłych wspomnień

Tylko kartka 
I ołówek

Jakże wszystko

Jakże proste

Jedno może dwa Spojrzenia

Ruch ołówkiem

W górę

Na dół

Trochę w poprzek

I sam dziwisz się

Jak szybko

Znów gotowy

Nowy portret

Tylko kartka
I ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta stołu

I sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

Stanisław J. Zieliński

30.10.2016 R

Od autora:

...i setki takich portretów szkiców ...Tylko kartka i ołówek, a jakie bogacwto arcydzieł...Ile świata zatrzymanego w biegu, ludzkich spraw, trosk,zadumy na życiem i nad codziennością...Niby wszystko takie normalne, a jednak jakie szczególne...Ile w każdym portrecie godności i piękna, a i kunsztu...Ów przebogaty Świat Ołówka i Kartki - czeka jeszcze na swoich Odbiorców...Głęboko schowane w grubych opasłych segregatorach o formacie A-3, oprawione w plastkowe koszulki, niejednokrotnie po kilka w jednej koszulce - czekają na godne miejsce na ścianach Filharmonii, Opery, Teatru, a także licznych gdańskich szkół oraz uczelni...Kto jednak powinien - czy Artysta do tego rynku, do tych licznych instytucji czy może te instytucje - do Artysty? Czas okaże, kto do kogo zawita...Artysta swoje zadanie wykonał...Wykonał arcydzieła...A czy gdański i trójmiejski świat nie jest za bardzo ospały, leniwy, zby pędzący za wielką Europą , wielką Unią - by tak mało wiedzieć o takim Artyście...takiego formatu...