Czy to jest naprawdę zawsze podejrzane...

Czy to jest naprawdę 

Zawsze podejrzane...

... 

Michałowi Tyrpie

Autorowi książki

To jest zawsze podejrzane

Z wyrazami Szacunku

Że podjął ten temat

...

Lecz dlaczego podejrzane

I to podejrzane zawsze

Choćby w czasach stalinowskich

Gdy pospołu ze Stalinem

Wznieśli w Polsce

Demokrację

Gdzie i prawo

I Sprawiedliwość dziejowa

I nawet już choćby same słowa

I towarzysz

I obywatel

Które przez całe wieki

Jakże po polsku

Jakże serdecznie brzmiały

Od tych wydarzeń

Jakże wszystko obce

Dziwne

Po wiek wieków trącone

Tym masońskim

Demonicznym

Jadem

Że już do pierwotnego znaczenia

Już nie powrócą

Nigdy

Przenigdy

To co podłe

Co nikczemne

Co ma tylko zdradę

Co ma tylko niewolniczy powróz

Choćby miodem smarowane

I nie wiem jak obleczone

W dozgonną przyjaźń narodów

Gdy już powszechnie wiadomo

Kto był katem

W lesie Katyń

A i tam gdzie Ostaszków

I tam gdzie Miednoje

I tam  gdzie Starobielsk 

I tam gdzie Kuropaty

I tam gdzie Bykownia

Gdzie tylko groby

I ciągle tak samo milcząca

Pielgrzymka krzyży

Które tu

W miejscu kaźni

Miały nie być

Nigdy

Czy to naprawdę 

Jest zawsze podejrzane

A może jednak

Już tego podejrzenia nie ma

Bo już wszystko jasne

Jakże wiele wie już o tym świat

Że za kłosek z pola kołchozowego

W czasie budowania tego systemu

Który przecież oni wymyślili

Tumaniąc całe narody

Że system będzie taki

Bardzo sprawiedliwy

A wyrósł taki

Kainowy

Taki okropnie zbrodniczy

Że bez sądu karano

Łagrem i śmiercią

W tym ogromnym

Rzekomym związku bratnim

Całych narodów

W którym każdemu

Miało być przecież

Tak okropnie dobrze

Historyk aż siada ze zdumienia

To sąsiedztwo

To dziwne rzekome

Dziejowe dobrodziejstwo

Że w Polsce oni ciągle widzą

Li tylko swój Polin

Ile już kosztowało Polskę

I największe słowiańskie narody

Że do dziś 

Z tych przykrych doświadczeń

Nie mogą podnieść się

Polacy

Rosjanie

I Ukraińcy

Bo jakże inaczej

Wyglądałaby historia

Gdyby za sowieckim żołnierzem

Wyzwalającym Europę

Spod niemieckiej okupacji

Nie szły enkawudowskie

Szwadrony śmierci

W których z taką lubością

Głównie oni służyli

A przede wszystkim

Nie licząc się z Polską

Tworząc z miejsca

Jakieś dziwne

Bliżej nieokreślone

Swoje ranczo

Do którego ani przyjechać

I z którego ani wyjechać

Przecież nie było wolno

Jeśli nie chciałeś być

Marionetką tego systemu

Jak to teraz

Wobec Majestatu Historii

Uczciwie określić

Uczciwie nazwać

Gdy każdy uczciwy osąd

To zaraz okropnie twardy

Antysemytyzm

Gdy już wszystko wiadomo

To i nagle ten oczywisty problem

Jak ocalić choć blask

Na szerokich klapach

Tylu orderów

Jak ocalić te miejsca

Na cmentarzach

W alejach zasłużonych

Tych niezwykłych asów

W tej potwornej epoce ludobójstwa

Gdzie wszystko

Jeszcze na tylu Łączkach w Polsce

Mimo tylu tylu lat

Zapomnienia i kłamstwa

Pachnie jeszcze krwią

Tylu gorliwych

Polskich Patriotów

Czy to jest naprawdę

Zawsze  podejrzane

A może jednak

Nie ma tu już nic

Do podejrzenia

Bo tu przecież

Trwa już ta jedna

Jedyna lekcja

Narody Słowiańskie

Wszystkie Narody Europy

Wszystkie Narody Świata

Mącicielom nie pozwólcie

Już nigdy

Przenigdy mieszać

Narody

Narody

Bądźcie wobec siebie

Zawsze solidarne

Tego nas uczył

Patron Polski Europy i Świata

Święty Jan Paweł II

Słowiański Papież

Przed wiekami zapowiadany

Że będzie z Polski

I tak idzie przez lata przez wieki

Że Ojciec Solidarności

Stanisław J. Zieliński

30.03.2016 R

Ballada o Wilku Morskim

Ballada o Wilku Morskim

                          Krzysiowi Skwarze

                         w serdecznej dedykacji

Het daleko na Północy

Gdzie tylko zlodowaciały

Trakt śnieżny

I gdzie wichry lodowate

I gdzie Wiatr

Północny Wiatr

Śnieżne nawałnice pędzi

Ruszyły w tany

Dwa polarne białe misie

A wraz z z nimi

Krzysztof Skwara

Miś Polarny Trzeci

Kiedy był się już urodził

Już w jego dziecięcych myślach

Coraz bardziej wyrazista

Była w nim natura wilka

Lecz nie tego co to w lasach

Wyje aż do świtu

On już tęsknił

Jakże mocno

Do tych fal

Wzburzonych fal

Na całym Bałtyku

I tak na Północne Morze

I na sam Horn w odmętach

I tak rósł

Tak rósł ów Wilk Morski

Że aż niemal w oczach samych

Mężniał i potężniał

I ze sztormem spokrewniony

I w tsunami pewny kredyt

Tyle razy był w opalach

Lecz opały opałami

A Wilk Morski

Krzysztof Skwara

Zawsze dobrnął

Do swej mety

I tak pośród wilków orzeł

Nawet w Święta i w Sylwestra

A i także na Wielkanoc

To goni na pełne morze

A burza

A sztorm

A tsunami

To jest li tylko

Jakże jego

Jakże wilcza

Morska Niezawodna Orkiestra

Lecz na lądzie nie ma mety

Nie te trasy

Nie te trendy

Na port okiem

Tylko rzuci

I jak nic na pełne morze

Aż het po Biegun Północny

Swoim wilczym traktem pędzi

Czasem szant posłuchać lubi

Ale On Krzysztof Skwara

Wilk Morski

Starej daty

Podczas sztormu

Wściekłe fale

To najlepsze jego szanty

Het daleko na Północy

Gdzie tylko

Zlodowaciały szlak śnieżny

I gdzie wichry lodowate

I gdzie Wiatr

Północny Wiatr

Śnieżne nawałnice pędzi

Ruszyły w tany

Dwa polarne

Białe misie

A wraz z nimi

Krzysztof Skwara

Miś Polarny trzeci

I choć tyle lat minęło

Niech tylko mocniej

Zahuczy Północny Wiatr

Taniec Trzech Białych Niedźwiedzi

Przy ryku rozwścieczonych fal

Z całą siłą

Z całą mocą

Co dzień do białego rana

Co dzień trwa

Czy w Shanghaju
Czy w Antwerpii

Czy w Murmańsku 

Czy w Odessie
Każdy port 
Zawsze ich portem
Niemiec Kirgiz czy Rosjanin

Anglik Włoch czy Ukrainiec
Jedna marynarska brać

I niejedna szła  butyłka
W ten niejeden
Wieczór szant

I choć dziś już stare kości
Lecz czy czegokolwiek żal
Przecież w Starym Wilku Morskim
W gnatach huczy że aż dudni
Niezawodny Stary Kumpel
Wciąż ten sam
Północny Wiatr

 Stanisław J. Zieliński

29.03.2016 r.

Znowu wschodzą burak w burak

Znowu wschodzą burak w burak

Wiosny mamy coraz więcej

I już wiedzą o tym wszyscy

Znowu wschodzą burak w burak

A najlepiej

Na ulicy

W nowym polskim pegeerze

Na poletku zwanym KOD

Burak w burak

Że medale i czempiony

Bo same okazy są

Dotąd cała Europa

Nawet chyba cały świat

Choć popatrzeć

I spróbować

Jakżeby już bardzo chciał

Kto tu sypie jakie środki

Że choć beton skała asfalt

To buraki coraz większe

Aż z zachwytu

Jakże pieje

Prawie już cała

Cała niemiecka

I unijna prasa

I niejedna bolszewicka

A i poubecka stacja

Bo odmiany

Burak w burak

I dorodne

I podobne

Podobne łebek w łebek

Że aż dziwi to podobieństwo

Tak szczególne

I tak bliskie

Mimo że wciąż

Tak dalekie

A poza tym

W całej Unii

Ponoć nagle

Niezawodnie

Tak potrzebne

Kiedyś i cukrownie były

Nawet miały markę dobrą

Ale dziś wspomnienie tylko

I tylko buraki rosną

U Kamysza i Schetyny

I u Butki

I u Petru

Nawet i u Palikota

U Prezesa Trybunału

Każdy z nich

U każdego dobry burak

Marka przednia

Marka dobra

A tradycje

A kultury

Jakaż gama
Jakiż przegląd

I bolszewia

I lewacka Europa

I burakiem stoi Polska

Nie cukrowym

I nie ćwikłą
Choć zajmuje

Trochę miejsca

Nie masz jednak

Z tego cukru

Nawet pudru

I surówki nie masz żadnej

Bowiem jest to burak jednak

Nawet nie odmianą dekoracyjną

I wyplenić także trudno

Bo co wyrwiesz

W miejscu jednym

Już odrasta

I zachwaszcza

Nową połać

Polskiej gleby

Może tritox lub azotox

Ale na cóż kraj jest znany

Zamiast stać kulturą rolną

Musi walczyć

Z burakami

Bo tak plenią się

I rosną

Wiosny mamy coraz więcej

I już wiedzą o tym wszyscy

Znowu wschodzą

Burak w burak

A najlepiej

Na ulicy

Stanisław J. Zieliński

22.03.2016