Polska Dzisiaj : października 2016

I za szkicem idzie szkic

Tylko kartka i ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta Stołu

Lub sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

Na podłodze

Sześć albumów

Ale każdy

Album skarb

Pliki szkiców

I portretów

I całe dziesiątki lat

I te twarze

Każda studium

Układ kropek

Kresek

Układ światła

Układ cieni

Odczytujesz

Nawet uśmiech

I to nawet

Ten Subtelny

Jakże skryty i dyskretny

Każda jakże

Ludzka jednak

Zapatrzona gdzieś

Przed siebie

Pragnąc dojrzeć

Jak niebawem

W którą stronę

Los wnet wyrwie

Nikłe rysy

Zmarszczki smutki

Raczej rzadkość

Gość znikomy

Portret twarzy

Jeśli ma być

Portret dobry

Wyraz twarzy

Ma być pewny

I naturalny

I zdecydowany

Tylko kartka
I ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta stołu

Lub sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

I nieważny każdy stołek

Jakiś urząd

Stanowisko

Tu ma każdy

Równą szansę

Być w Galerii

Portretu Twarzy

A jest tutaj

Od lat wielu

Całkiem znane

Towarzystwo

Jakiż zaszczyt

Tu pozostać

Tak na stałe

Po wiek wieków

W świecie tej

Codziennej pozy

W świecie nostalgii

W świecie zadumy

W świecie uśmiechu

I znajomi Tutaj Wszyscy

Bo tak blisko

Obok siebie

Album duży jest

Pojemny

Każdy ma tu

Swoje jakże

Pewne miejsce

I historii
Tutaj tyle

Tyle jakże

Ciepłych wspomnień

Tylko kartka
I ołówek

Jakże wszystko

Jakże proste

Jedno może dwa Spojrzenia

Ruch ołówkiem

W górę

Na dół

Trochę w poprzek

I sam dziwisz się

Jak szybko

Znów gotowy

Nowy portret

Tylko kartka
I ołówek

I nie trzeba

Więcej nic

Szczypta stołu

I sztalugi

I za szkicem

Idzie szkic

Stanisław J. Zieliński

30.10.2016 R

Od autora:

...i setki takich portretów szkiców ...Tylko kartka i ołówek, a jakie bogacwto arcydzieł...Ile świata zatrzymanego w biegu, ludzkich spraw, trosk,zadumy na życiem i nad codziennością...Niby wszystko takie normalne, a jednak jakie szczególne...Ile w każdym portrecie godności i piękna, a i kunsztu...Ów przebogaty Świat Ołówka i Kartki - czeka jeszcze na swoich Odbiorców...Głęboko schowane w grubych opasłych segregatorach o formacie A-3, oprawione w plastkowe koszulki, niejednokrotnie po kilka w jednej koszulce - czekają na godne miejsce na ścianach Filharmonii, Opery, Teatru, a także licznych gdańskich szkół oraz uczelni...Kto jednak powinien - czy Artysta do tego rynku, do tych licznych instytucji czy może te instytucje - do Artysty? Czas okaże, kto do kogo zawita...Artysta swoje zadanie wykonał...Wykonał arcydzieła...A czy gdański i trójmiejski świat nie jest za bardzo ospały, leniwy, zby pędzący za wielką Europą , wielką Unią - by tak mało wiedzieć o takim Artyście...takiego formatu...

Bo nie ma jak to
Czar Starej Fotografii

Ku Serdecznej Pamięci

A Start

Aparatem Smiena

A następnie Fied

Fotografie Juniora

Fotografie Seniora

Fotografie Nestora

Na każdym Twoim zdjęciu

Nestorze Tadeuszu

Ile jest cząstek
Każdego Twojego dnia

W Twoim obiektywie Sopot
Kurort

Miasto Gwiazd

A z każdą Gwiazdą

Tyle fotografii

Na każdej fotografii
Nestor Tadeusz Pruszek

Z każdą Gwiazdą

Po prostu

Za Pan Brat

Przyjaźnie Prezydentów

Premierów Ministrów

Konsulów Białorusi Rosji Ukrainy

W Dniu Twych Imienin

Życzenia Tobie Śle

Królowa Wielkiej Brytanii

W której Imperium

Nigdy słońce nie zachodzi

Śle Król Arabii Saudyjskiej

Maroka Monaco i Lichtenstein

Przez ręce Dziekana

Korpusu Dyplomatycznego

Życzenia Imieninowe

Ślą Tobie
Nestorze Tadeuszu

Ślą ambasadorzy

Choć nie masz Swojego państwa

Tak jak zacni monarchowie

Patyna Czasu
Naturalna sepia tylu dziesiątek lat

Fotografie jeszcze dziecka

Aparatem Zorka

Ale też przecież jesteś Królem

Bezspornie
Jesteś Królem Fotografii

Każdy z nich bowiem

Choć mistrz
Doczesnej władzy

I według swego prawa

Ustawia cały kraj

Nikt jednak nie ma takiej Władzy Czasu
Ten sekret zatrzymania

Kilku chwil

Swego cennego Życia

Ma bowiem tylko Król Fotografii

Jego Ekscelencja Tadeusz Pruszek

I jest to tylko Jego

Sekret

Wszystkich sekretów

Bo nie ma jak to

Czar Starej Fotografii

Starszej niż pokolenie

Starej jak świat

Król Fotografii

Wie bowiem najlepiej

Jak w ciągu paru sekund zamknąć

Jak dosłownie zamknąć

Całe dziesiątki

Jakże długich lat

Wiosny lata i jesienie

Ten czas wieczorami
Pierzchający na boki

I ten czas niezwykle dojrzały

Owoc w owoc

Na starej Fotografii

W naturalnych barwach sepii

Jakże jest dopieszczony

Królu Tadeuszu

Twoją fachową

Królewską dłonią

Że na zdjęciu nie masz

Nic do korekty

Barwy i proporcje

Wszystko

Jakaż pełnia Pełni

Nie ujmiesz i nie dodasz

Ani kropli

Bo każda praca tak sterylnie

Tak dokładnie
Wyważona

Tutaj jest i uśmiech

I jest ta zaduma

I ta refleksja

Nad tym co przemija

Nad tym co jeszcze trwa
Ale co już niebawem

Zechce bezpowrotnie odejść

Ty Panie Tadeuszu

Królu Fotografii

Ty jednak wiesz

Ty jednak potrafisz

Jak ten odchodzący czas

Na wieki można

Skutecznie

Zatrzymać

Nie przepadnie więc W Bezczasie

I piknik koło domu

Zatrzyman nawet

I płomień i dym

I wszyscy ustawieni

Takie miejsce na fotografii każdy ma

Jakie ma w swoim życiu

Ci ważni w pierwszym rzędzie

Nieśmiali i cisi

Fora ze dwora

Wiać na dalszy plan

Tadeusz Pruszek Odszedł z tego Świata 11 lutego 2011 roku, a w cztery dni później w Ostatniej Ziemskiej Drodze Rodzina i Przyjaciele uczestniczyli we Mszy Św. o godzinie 10.30 w Kościele p.w. Zesłania Ducha Św., a następnie - na Ostatnim Odcinku Ziemskiej Drogi - na Cmenatrz Komunalny w Sopocie...W Serdecznej Pamięci całego Środowiska Sopockiego oraz Trójmiasta i Jastrzębiej Góry, gdzie zainicjował działające do dziś Towarzystwo Przyjaciół Jastrzębiej Góry - zapisał się jako Człowiek Prawy, Uczynny, Serdeczny - bez Pamięci oddany swojej Pasji Fotografii i Fotografowania, którą wyniósł na wyżyny swojego życiowego credo...Pozostawił po sobie wiele zbiorów tematycznych, a wśród nich także fotografie z Pielgrzymki
Św. Ojca Św. Jana Pawła II
do Trójmiasta, a więc do Gdyni, Sopotu i Gdańska...Fotografie ze spotkań okazjonalnych, m. in. urodzin, imienin...W tej części bogatej kartoteki nie trduno doszukać się fotografii Rodziny Mai i Edwarda Pogorzelskich, Sopockiej Rodziny Profesorów Danuty i Jana Żebrowskich,
Jana Marciniaka,
Stanisława Kamińskiego,
Anny Walentynowicz, Joanny i Andrzeja Gwiazdów i wielu wielu innych Przyjacół, których wszystkich wymienić nie sposób...

I tutaj
Król Tadeusz Pruszek
Jest Królem Ceremonii

I na fotografii
Tak już zostanie
Na wieki

A wizerunek

I miejsce w szeregu

Są tak wyraźne

Że może być nawet gotów protokół

Na Sąd Ostateczny